Weg uit de Duisternis!
|
| Weg uit de Duisternis! |
Lieve mensen,
Toen ik 21 jaar geleden geboren werd, kwam ik vredevol op deze aarde. Kreeg enorm veel liefde van mijn ouders. Dat maakte mij als kind erg gelukkig. Als ik nu foto’s terugzie dan zie ik een zielsgelukkig jongetje. Wij gingen iedere week naar de kerk. Ik heb eigenlijk altijd in God gelooft, waarschijnlijk als kleine baby al. Voor mij is het dus ook iets vanzelfsprekends. Toen ik naar de basisschool ging, had ik de eerste twee jaar het erg naar mijn zin. Helaas gingen mijn ouders scheiden toen ik zeven was. Dit heeft een enorme impact op me gehad. Het warme nest, was plots verdwenen. Op school begonnen mensen mij te intimideren en te pesten. Eigenlijk werd ik geestelijk gesloopt. Door mijn geloof in God heb ik eigenlijk nooit wat terug kunnen doen. Ik wou mensen geen pijn doen. Maar juist door mijn kwetsbare karakter was ik een goed slachtoffer. Mijn hart werd gevuld met haat tegenover deze mensen. De Duivel was hier maar wat blij mee. Ik kan dit gelovige jongetje in mijn Duistere rijk krijgen. Na de basisschool ging ik naar de middelbare school. Hier wou ik met een schone lei beginnen. Eigenlijk had ik toen God de schuld gegeven van dit alles. Dus nee, voortaan was ik wel mijn eigen God. Veel beter! Dat dacht ik althans……
Ik was gigantisch druk in die jaren. Dat was ik eigenlijk altijd al. Maar nu niet op de positieve manier. Ik ging mensen zelf ook intimideren. De bitterheid in mijn hart, zorgde ervoor dat ik andere pijn wou gaan doen. En ook in deze tijd, heb ik God niet meer willen toelaten in mijn leven. Aan het einde van de middelbare school, kreeg ik andere vrienden. Deze mensen deden alles wat god verboden had. En op één of andere manier, trok mij dat. Al snel was ik aan het blowen, en drinken. Ik zocht acceptatie, en binnen deze groep had ik dat. Een paar jaar verder, zijn we aan de harddrugs gegaan. Prachtig! Een wereld die voor je open gaat. En al snel was ik verslaafd aan de upper Speed. Mijn lichaam werd ik rap tempo gesloopt. Nadat ik een aantal maanden verslaafd ben geweest, was ik gesloopt. Op een avond hadden we een feestje. En toen kreeg ik een angstaanval. Werd aangevallen door een Demon. Nou dat waren de meest angstige uren in mijn leven. Ik heb gebeden, en gebeden. Want ik was echt heel erg bang. Bang om dood te gaan. En ik voelde wel dat het geen Enkeltje Hemel ging worden. Ik heb 12 uren lang doodsangsten gehad, en ben uiteindelijk per ambulance weggebracht. Deze ervaring liet mij beseffen dat er een rijk der duisternis is. Na dit incident ben ik niet gestopt met drugs. Wel deed ik het veel rustiger aan. Maar toch kreeg ik bij drugsgebruik, vaak angstaanvallen. De duivel wist nu mijn zwakke plek. Maar toch, wist ik God ook weer te vinden tijdens deze momenten.
Mijn ervaringen in de drugswereld hebben mij heel erg duidelijk laten zien dat er een strijd is tussen het Licht en de Duisternis. Nog niet zo lang geleden was ik op een hardcore-feest. Ik ging er nuchter heen, omdat ik wou ervaren wat je nou echt voelt. Toen ik een stap binnenzette, werd ik gelijk overvallen door een diepe angst. Vijf uren lang, voelde het als de Hell. Als je daar zo rondloopt, zou je dat niet zeggen. Mensen lijken plezier te hebben. Maar de enige reden is het drugsgebruik. Je voelt niet meer wat je echt diep van binnen voelt. Deze feesten zijn een absolute verzamelplaats voor Demonen en andere Duivelse machten. Ik vind niet dat je zomaar ergens over moet oordelen. Maar dit staat voor mij vast: Duivel!
Goed ik heb dus veel vervelende dingen meegemaakt door Drugs. Maar toch heeft dit mij juist bij God teruggebracht. In de angsten die ik doormaakte ging ik vaak bidden. En toen merkte ik zijn liefde en Warmte. Zo kwam ik weer bij hem terug. Door al die ellendige ervaringen heb ik weer geloof in Jezus kunnen krijgen. En dat voelt als thuiskomen bij een open haard. Zoveel liefde! Heerlijk…..
Hij is echt de Allerhoogste. Alleen je moet hem volledig vertrouwen, want dan kan hij ook je hele hart vullen. Daar heb ik altijd wel wat moeite mee gehad. Ik wist dat God bestond. Maar vertrouwen daar snapte ik toch echt helemaal niets van. Nu begrijp ik het wel. Door te vertrouwen kan hij in mij bouwen. Mensen die mij pijn gedaan hebben, kan ik vergeven. De haat vloeit uit mij, en daardoor kan mijn hart zich nu helemaal vullen met de liefde van Jezus. Wie God niet kent, zit met een onopvulbare leegte. De liefde van God, is de enige manier om deze leegte helemaal op te vullen.
Toen ik 21 jaar geleden geboren werd, kwam ik vredevol op deze aarde. Kreeg enorm veel liefde van mijn ouders. Dat maakte mij als kind erg gelukkig. Als ik nu foto’s terugzie dan zie ik een zielsgelukkig jongetje. Wij gingen iedere week naar de kerk. Ik heb eigenlijk altijd in God gelooft, waarschijnlijk als kleine baby al. Voor mij is het dus ook iets vanzelfsprekends. Toen ik naar de basisschool ging, had ik de eerste twee jaar het erg naar mijn zin. Helaas gingen mijn ouders scheiden toen ik zeven was. Dit heeft een enorme impact op me gehad. Het warme nest, was plots verdwenen. Op school begonnen mensen mij te intimideren en te pesten. Eigenlijk werd ik geestelijk gesloopt. Door mijn geloof in God heb ik eigenlijk nooit wat terug kunnen doen. Ik wou mensen geen pijn doen. Maar juist door mijn kwetsbare karakter was ik een goed slachtoffer. Mijn hart werd gevuld met haat tegenover deze mensen. De Duivel was hier maar wat blij mee. Ik kan dit gelovige jongetje in mijn Duistere rijk krijgen. Na de basisschool ging ik naar de middelbare school. Hier wou ik met een schone lei beginnen. Eigenlijk had ik toen God de schuld gegeven van dit alles. Dus nee, voortaan was ik wel mijn eigen God. Veel beter! Dat dacht ik althans……
Ik was gigantisch druk in die jaren. Dat was ik eigenlijk altijd al. Maar nu niet op de positieve manier. Ik ging mensen zelf ook intimideren. De bitterheid in mijn hart, zorgde ervoor dat ik andere pijn wou gaan doen. En ook in deze tijd, heb ik God niet meer willen toelaten in mijn leven. Aan het einde van de middelbare school, kreeg ik andere vrienden. Deze mensen deden alles wat god verboden had. En op één of andere manier, trok mij dat. Al snel was ik aan het blowen, en drinken. Ik zocht acceptatie, en binnen deze groep had ik dat. Een paar jaar verder, zijn we aan de harddrugs gegaan. Prachtig! Een wereld die voor je open gaat. En al snel was ik verslaafd aan de upper Speed. Mijn lichaam werd ik rap tempo gesloopt. Nadat ik een aantal maanden verslaafd ben geweest, was ik gesloopt. Op een avond hadden we een feestje. En toen kreeg ik een angstaanval. Werd aangevallen door een Demon. Nou dat waren de meest angstige uren in mijn leven. Ik heb gebeden, en gebeden. Want ik was echt heel erg bang. Bang om dood te gaan. En ik voelde wel dat het geen Enkeltje Hemel ging worden. Ik heb 12 uren lang doodsangsten gehad, en ben uiteindelijk per ambulance weggebracht. Deze ervaring liet mij beseffen dat er een rijk der duisternis is. Na dit incident ben ik niet gestopt met drugs. Wel deed ik het veel rustiger aan. Maar toch kreeg ik bij drugsgebruik, vaak angstaanvallen. De duivel wist nu mijn zwakke plek. Maar toch, wist ik God ook weer te vinden tijdens deze momenten.
Mijn ervaringen in de drugswereld hebben mij heel erg duidelijk laten zien dat er een strijd is tussen het Licht en de Duisternis. Nog niet zo lang geleden was ik op een hardcore-feest. Ik ging er nuchter heen, omdat ik wou ervaren wat je nou echt voelt. Toen ik een stap binnenzette, werd ik gelijk overvallen door een diepe angst. Vijf uren lang, voelde het als de Hell. Als je daar zo rondloopt, zou je dat niet zeggen. Mensen lijken plezier te hebben. Maar de enige reden is het drugsgebruik. Je voelt niet meer wat je echt diep van binnen voelt. Deze feesten zijn een absolute verzamelplaats voor Demonen en andere Duivelse machten. Ik vind niet dat je zomaar ergens over moet oordelen. Maar dit staat voor mij vast: Duivel!
Goed ik heb dus veel vervelende dingen meegemaakt door Drugs. Maar toch heeft dit mij juist bij God teruggebracht. In de angsten die ik doormaakte ging ik vaak bidden. En toen merkte ik zijn liefde en Warmte. Zo kwam ik weer bij hem terug. Door al die ellendige ervaringen heb ik weer geloof in Jezus kunnen krijgen. En dat voelt als thuiskomen bij een open haard. Zoveel liefde! Heerlijk…..
Hij is echt de Allerhoogste. Alleen je moet hem volledig vertrouwen, want dan kan hij ook je hele hart vullen. Daar heb ik altijd wel wat moeite mee gehad. Ik wist dat God bestond. Maar vertrouwen daar snapte ik toch echt helemaal niets van. Nu begrijp ik het wel. Door te vertrouwen kan hij in mij bouwen. Mensen die mij pijn gedaan hebben, kan ik vergeven. De haat vloeit uit mij, en daardoor kan mijn hart zich nu helemaal vullen met de liefde van Jezus. Wie God niet kent, zit met een onopvulbare leegte. De liefde van God, is de enige manier om deze leegte helemaal op te vullen.