Wonderen gebeuren nog steeds
|
| Wonderen gebeuren nog steeds |
In december 2004 werden Ronald & Maria gevraagd om voor Shanella van 20 jaar te bidden die in coma lag, en natuurlijk zijn we daar op in gegaan. Nadat we gebeden hadden, was er de volgende dag (zoals we hadden uitgesproken) een opmerkelijke verbetering van haar toestand.
De strijd was echter nog niet gestreden, ze bleef in levensgevaar. We zijn natuurlijk blijven bidden en hadden gebedssteun voor haar gevraagd via Internet aan vele wereldwijde bedieningen. Over de hele wereld is er meegebeden!
Er was een moment dat de behandelende artsen de stekkers uit het life-supportsystem wilden trekken, want, werd er gesteld, er was geen enkele hoop meer, omdat ze hersendood was. Maar Ronalds geloof was groter dan de vreselijke diagnose van de doktoren. Hij sprak keihard uit: “Nee! Ze zal niet sterven, ze zal leven, in Jezus’Naam!”
Niet lang daarna, in januari 2005, gebeurde het wonder; Ronald was in het ziekenhuis en was zoals elke week aan haar bed aan het bidden, en opeens begon ze te praten! Ze reageerde op het gebed van Ronald, ze had ongemak en wilde dat die rare snuiter aan haar bed stil was. “En jij moet je bek houden” kreeg hij naar zijn hoofd van het meisje, dat volgens de doktoren ten dode was opgeschreven.
Natuurlijk bleef hij doorbidden, en uiteindelijk begon ze te zeggen dat ze naar het toilet moest, zodat Ronald de zuster er bij riep. De zuster vond het onvoorstelbaar, maar nadat ze Shanella had gerustgesteld, hoorde zij opeens dat haar comapatiënte de Naam van Jezus aanriep. Het bijzondere was, dat Ronald eerder steeds tegen Shannella had gezegd: “ Roep de naam van Jezus maar aan, Hij zal je genezen.”
Een half uurtje later stonden er twee verbaasde professoren bij haar bed en probeerden haar aan het praten te krijgen, maar tegen hen ze zei ze niets. Een van de doktoren vroeg ongelovig aan de zuster of zij het ook gehoord had. Toen zij dit bevestigde, kwam er alleen maar uit, dat ze er niets van snapten. Ronald antwoordde dat hij ooit eens een dokter had horen zeggen dat als zij niets meer konden doen, alleen God nog wonderen kon verrichten. De arts erkende dat hun middelen ook maar beperkt zijn.
Eén week later was Shanella uit haar coma, en lag op een andere afdeling. Haar armen en benen kon ze nog niet gebruiken, maar ook daar hebben we voor gebeden. De week daarop vroeg Ronald: “En, hoe gaat het?” Hierop deed Shannella haar armen en benen demonstratief in de lucht! Het hele ziekenhuis sprak over het wonder!
De doktoren en de verpleging waren vol verwondering.
God had het laatste woord!!!
We willen iedereen bedanken voor hun gebed, ook namens de ouders van Shanella .
God is zó goed! We worden iedere keer weer helemaal blij van Zijn lieflijkheid en trouw
De strijd was echter nog niet gestreden, ze bleef in levensgevaar. We zijn natuurlijk blijven bidden en hadden gebedssteun voor haar gevraagd via Internet aan vele wereldwijde bedieningen. Over de hele wereld is er meegebeden!
Er was een moment dat de behandelende artsen de stekkers uit het life-supportsystem wilden trekken, want, werd er gesteld, er was geen enkele hoop meer, omdat ze hersendood was. Maar Ronalds geloof was groter dan de vreselijke diagnose van de doktoren. Hij sprak keihard uit: “Nee! Ze zal niet sterven, ze zal leven, in Jezus’Naam!”
Niet lang daarna, in januari 2005, gebeurde het wonder; Ronald was in het ziekenhuis en was zoals elke week aan haar bed aan het bidden, en opeens begon ze te praten! Ze reageerde op het gebed van Ronald, ze had ongemak en wilde dat die rare snuiter aan haar bed stil was. “En jij moet je bek houden” kreeg hij naar zijn hoofd van het meisje, dat volgens de doktoren ten dode was opgeschreven.
Natuurlijk bleef hij doorbidden, en uiteindelijk begon ze te zeggen dat ze naar het toilet moest, zodat Ronald de zuster er bij riep. De zuster vond het onvoorstelbaar, maar nadat ze Shanella had gerustgesteld, hoorde zij opeens dat haar comapatiënte de Naam van Jezus aanriep. Het bijzondere was, dat Ronald eerder steeds tegen Shannella had gezegd: “ Roep de naam van Jezus maar aan, Hij zal je genezen.”
Een half uurtje later stonden er twee verbaasde professoren bij haar bed en probeerden haar aan het praten te krijgen, maar tegen hen ze zei ze niets. Een van de doktoren vroeg ongelovig aan de zuster of zij het ook gehoord had. Toen zij dit bevestigde, kwam er alleen maar uit, dat ze er niets van snapten. Ronald antwoordde dat hij ooit eens een dokter had horen zeggen dat als zij niets meer konden doen, alleen God nog wonderen kon verrichten. De arts erkende dat hun middelen ook maar beperkt zijn.
Eén week later was Shanella uit haar coma, en lag op een andere afdeling. Haar armen en benen kon ze nog niet gebruiken, maar ook daar hebben we voor gebeden. De week daarop vroeg Ronald: “En, hoe gaat het?” Hierop deed Shannella haar armen en benen demonstratief in de lucht! Het hele ziekenhuis sprak over het wonder!
De doktoren en de verpleging waren vol verwondering.
God had het laatste woord!!!
We willen iedereen bedanken voor hun gebed, ook namens de ouders van Shanella .
God is zó goed! We worden iedere keer weer helemaal blij van Zijn lieflijkheid en trouw