Relatie met Jezus

Ik wandel sinds 16 april 2006 met Jezus. Na elke jaar die voorbij ging kwam er steeds meer strijd. Ik had 't dan soms moeilijk in mijn geloof in Jezus om Hem te blijven volgen. Niet dat mijn geloof in Jezus minder werd, maar mijn doen voor Hem werden minder.

De daden die ik deed voor Jezus, waren groot omdat ik deed wat Hij verlangde van mij. Maar naarmate de jaren voorbij gingen kreeg ik ook steeds meer beproevingen. En steeds meer faalde ik, daardoor kreeg ik strijd omdat ik bij elke beproeving bijna altijd voor het slechte koos. Hoe meer ik koos voor 't slechte, hoe meer Jezus van mij scheide. En hoe meer ik van Jezus scheide, hoe moeilijker 't was om Hem te volgen. Alhoewel ik de heilige Geest bijna elke dag voel en dat ik Hem wel prijsde, maar niet meer echt als vroeger, ben ik begin 2009 erachter gekomen dat mijn relatie met Jezus alleen maar bestond uit een soort waarderings-relatie.

Ik had geen relatie meer met Hem die ik had toen ik pas was bekeerd. 20 maanden lang had ik geen persoonlijke hechte relatie meer met Jezus! Mijn relatie met Jezus bestond alleen maar uit Hem bedanken voor de nieuwe dag, en Hem bedanken dat ik na elke strijd weer een nieuwe kans kreeg. Daarmee bedoel ik dat ik een waarderings-relatie had met Jezus en geen hechte relatie met Hem. Maar voor ik daar achter kwam, kon ik het voelen dat het niet meer zo was toen ik pas was bekeerd. Maar ik wist niet wat het was waarom ik Jezus moeilijker kon volgen als toen.
Doordat maakte ik regels om goed te blijven doen. Ik maakte regels voor mezelf, zelfs regels in die 19 maanden relatie die ik had met mijn ex-vriendin. Ik hield eraan, aan mijn eigen regels om altijd goed te blijven doen, maar nog steeds was het moeilijk om Jezus te volgen. Wat ik eigenlijk deed was dat ik mijn eigen regels volgde in plaats van Jezus. Onbewust sloot ik mezelf af van Hem. Ondanks dat ik goed bleef doen door mijn eigen, zo goed mogelijk doen regel, was dat toch niet wat ik zocht naar datgene toen ik pas was bekeerd. Ik ben er toen ook mee opgehouden met mijn regels.

Ik had 't gevoel of mijn gebeden ook niet meer echt werden verhoord. 't Ging bergafwaarts met mij, en alles wat ik had of kreeg van God raakte ik langzaam kwijt. Mijn muziekdroom die ik voor me had vervaagde erg snel. 2 maanden lang had ik heftige, soort van epilepsie aanvallen en kon ik niet eens meer naar de kerk of bij mijn eigen broeders en zusters zijn. Kort daarna ben ik m'n baan kwijt geraakt en ben nu weer terug in de schulden.
Mijn ex-vriendin met wie ik 19 maanden ging wou niet langer verder met mij. Na dit alles kwam ik erachter dat ik niet gelukkig was.

Precies toen 2009 inkwam, bad ik en ik schreeuwde met al mijn pijn en verdriet en boosheid! Ik smeekte Jezus, en schreeuwde op m'n knieën: Help mij God! Wat doe ik verkeerd? Of heb ik iets verkeerds gedaan? Ik ben toch Uw kind? Red mij opnieuw zoals U toen mij redde op 16 april 2006! Ik heb iets nieuws nodig Vader, geef mij een nieuw hart, ik wil alles nieuw hebben! Een nieuw gedachten, een nieuwe leven, een totaal ander nieuwe ik. Op dat moment was ik alleen thuis en het werd me duidelijk dat Jezus mij alleen wilde hebben. In die tussentijd heeft Jezus mij naar een boek geleid, 't boek heet Hartzaken. En daarin kwam ik erachter dat de schrijfster ongeveer het zelfde probleem had als ik.
Ik kwam erachter dat ik geen relatie meer had met Jezus. En sindsdien bid ik elke dag of Hij me wilt helpen om mijn relatie met Hem te herstellen. De heilige Geest heeft toen kort daarna tot me gesproken en zei dat ik helemaal terug moest gaan naar het begin toen Jezus in mijn leven kwam. De heilige Geest vertelde mij dat ik dan alleen maar naar Jezus moest gaan richten, dus alleen maar naar Hem moest kijken.
De heilige Geest hielp mij zo dat er allemaal oude herinneringen boven kwamen toen ik Jezus pas had aangenomen. En hoe meer ik mij weer begon te herinneringen, hoe meer ik mijn ware-ik begon te missen. En hoe meer ik die tijd echt misde, hoe groter mijn verlangens werden naar Jezus. En 't werd mij duidelijk waar ik moest beginnen.
Wat niet Zijn wil was, moest ik loslaten. Pas dan kan ik een hechte relatie opbouwen met Jezus zoals Hij 't wilt en zoals ook mijn verlangens waren. Er staat dan namelijk geen muur tussen Jezus en ik.

Dat ik alles kwijt raakte was Zijn bedoeling om opnieuw met mij te kunnen beginnen. Voor mij was 't een ramp jaar dat alles, maar dan ook echt alles tegen zat. Maar zie je, God kijkt veel verder dan jou en heeft dus plannen. Hoewel Zijn voorbereiding met mij, voor mij erg zwaar was, bleef Zijn genade zo groot dat Hij het nooit zover liet lopen dat ik 't niet meer aankon. Hij heeft mij namelijk gedragen.
Na alles al kwijt te hebben geraakt, was er nog 1 wat ik moest loslaten. Mijn ex-vriendin, omdat 't niet Zijn wil was om met haar te gaan. Daarvoor had ik namelijk al een relatie van 5 jaar. Ik wist dat ik fout zat maar dacht er te makkelijk over dat Jezus mij wel zal vergeven en begrijpen. Ik keek door mijn ogen en dacht, met deze meisje kan ik ook liefde opbouwen dus daar is niks fouts aan als ik de ander verlaat. Liefde is toch liefde? Lieve broeders en zusters, in Zijn ogen was 't niet rechtvaardig wat ik deed. Wat ik koos zat niet in Zijn plannen die Hij voor mij had. En daardoor kon God mij niet langer meer gebruiken. Zo ging ook m'n eigen Gospelkoor ten onder.

Om zo al mijn fouten toe te geven en alles recht te zetten tegenover God heb ik uiteindelijk met erg veel pijn en moeite mijn ex-vriendin losgelaten. Ik heb ervoor gebeden, en omdat 't al langere tijd niet meer ging tussen mijn ex en ik, was mijn vraag aan God: Vader, als dit toch niet is wat U wilt, open dan een weg voor mij om haar los te laten. En Jezus heeft mij die weg gegeven door alle pijn, verdriet en eenzaamheid. En juist door die pijn verdriet en eenzaamheid zocht ik Jezus. Hij gaf mij genoeg verlangens in mijn hart om al mijn aandacht op Hem te richten. Op dat moment was het echt lijden voor me, maar tegelijkertijd een geschenk van God. En sindsdien broeders en zusters, groei ik nu weer naar Hem en krijg ik met de dag een steeds betere relatie met Jezus. Ik weet nu hoe erg ik Hem hebt gemist! Als ik dan kijk naar al die pijnlijke momenten die ik heb moeten meemaken, en ik kijk hoe 't nu met me gaat dan zie ik nu echt en voel ik in mijn hart dat Jezus echt zo super veel van mij houdt. Hij heeft mij vastgehouden en is nooit van mij weggegaan, ondanks dat ik 't soms bijna opgaf. Er waren zelfs momenten dat ik echt niet meer wou leven wanneer ik alleen was. Maar nooit heb ik in Hem getwijfeld. Alleen maar omdat ik in Hem bleef geloven. Als ik nu kijk sinds mijn wandel met Jezus en op elk moeilijk gebied waar ik echt ervoor moest vechten om te overleven, dan begin alles nu voor mij echt duidelijk te worden en begrijp ik nu echt alles wat ik toen niet begreep. Door dit weet ik dat Jezus echt trouw blijft. Hij is echt liefde, elke kind van Jezus weet dat, maar als je moeilijkheden hebt en je blijft geloven in Hem, zul je overwinnen. En na die overwinning dan pas ervaar je echt Zijn aanwezigheid en Zijn liefde.

Hoewel ik nog altijd verlang naar dat nieuwe hart die ik vroeg, vertrouw ik zo op Jezus dat Hij mij die op een dag zal geven. En ik weet dat Hij al bezig is in mij.
Dit alles wat ik heb meegemaakt en dat ik er nog ben komt omdat ik door bleef bidden. Ik praatte zoveel mogelijk met Jezus. Natuurlijk waren er momenten geweest dat ik dacht, ik heb nu echt geen zin meer om te bidden. Tijdens zulke momenten liet Hij mij op verschillende manieren weten, dat Hij er is voor mij.

Als je het moeilijk vind om God uit te nodigen kan je altijd praten tegen Hem en Hem vragen of Hij jou wilt helpen, twijfel niet of aarzel niet, want Hij wacht juist op jou met open armen.