Hij riep mij 3x bij mijn naam
|
| Hij riep mij 3x bij mijn naam |
Als kind ben ik opgegroeit met het geloof. Ik ging ook tot mijn jeugd naar de kerk. Na mijn 18e ging ik niet meer naar de kerk.
Ik ben inmiddels nu 35 jaar en in tussen tijd is er veel gebeurd in mijn leven. In 1999 ging ik voor het eerst een maand naar Indonesië toe voor vakantie en bleef bij mijn familie in Surabya.
Voordat ik weder tot geloof kwam heeft God mij vaak geroepen, maar het was ver! In 2000 ben ik naar Indonesië toegegaan, omdat ik daar een baan kon krijgen en heb dit met beide handen aangepakt. Niet wetende dat God iets van me wilde.
In mei 2000 ben ik vertrokken. Het was in oktober 2000, midden in de nacht voelde ik me lusteloos en ik kon eigenlijk wel janken, omdat ik het ook niet erg makkelijk had. Totdat ik een stem hoorde en 3x bij mijn naam riep en het was iets van zo dichtbij!!! Dat ik er niet meer onderuit kon komen. En ik wist dat dit de stem van de Heer was!
Ik begon te bidden en opdat moment voelde ik zoveel liefde, zoveel liefde die ik nooit gekend had, zelfs van je eigen familie en vrienden niet. Vanaf dat moment zijn er dingen veel veranderd. Ik heb 3 jaar in een weeshuis mogen werken met arme/zieke kinderen, arme mensen geholpen in nood en al leefde ik met een rupiah salaris van 300 euro, God gaf mij te eten, onderdak, kleding, alles wat ik nodig had!
Ik kon zelfs 3x per jaar met vakantie in Indonesië. Ik deelde als het ware met mijn kleine salaris met de arme mensen. Het rare van alles is dat ik na 3 dagen geen geld meer had op mijn rekening, omdat ik ook huur moest betalen en mijn vaste brommerrijder gaf ik ook altijd iedere maand geld en alles wat ik over had deelde ik met veel arme mensen. Je zou eigenlijk denken dat je helemaal niets meer voor je zelf had, maar God zegende mij in overvloed.
Terwijl ik geen eten had, kreeg ik eten, kon iedere dag naar mijn werk en iedere weekend naar het weeshuis.
Ik woon inmiddels weer in Nederland en God gaf mij ook hier in Nederland weer werk en onderdak. Maar het valt natuurlijk niet echt mee als je bijna 5 jaar op Jakarta heb gewoond en een nieuw leven op moet bouwen. Terwijl iedereen zei: 'Shirley het is niet gemakkelijk om hier een baan te zoeken'. Maar ik vertrouwde op God en God gaf mij wat ik nodig had en natuurlijk heb ik veel problemen door moeten staan, maar God stond mij bij!!
Ik geloof ook,wat je ook doet, waar je ook heen gaat, wat je ook hebt, God zal je nooit en te nimmer in de steek laten! Amen!
Ik ben inmiddels nu 35 jaar en in tussen tijd is er veel gebeurd in mijn leven. In 1999 ging ik voor het eerst een maand naar Indonesië toe voor vakantie en bleef bij mijn familie in Surabya.
Voordat ik weder tot geloof kwam heeft God mij vaak geroepen, maar het was ver! In 2000 ben ik naar Indonesië toegegaan, omdat ik daar een baan kon krijgen en heb dit met beide handen aangepakt. Niet wetende dat God iets van me wilde.
In mei 2000 ben ik vertrokken. Het was in oktober 2000, midden in de nacht voelde ik me lusteloos en ik kon eigenlijk wel janken, omdat ik het ook niet erg makkelijk had. Totdat ik een stem hoorde en 3x bij mijn naam riep en het was iets van zo dichtbij!!! Dat ik er niet meer onderuit kon komen. En ik wist dat dit de stem van de Heer was!
Ik begon te bidden en opdat moment voelde ik zoveel liefde, zoveel liefde die ik nooit gekend had, zelfs van je eigen familie en vrienden niet. Vanaf dat moment zijn er dingen veel veranderd. Ik heb 3 jaar in een weeshuis mogen werken met arme/zieke kinderen, arme mensen geholpen in nood en al leefde ik met een rupiah salaris van 300 euro, God gaf mij te eten, onderdak, kleding, alles wat ik nodig had!
Ik kon zelfs 3x per jaar met vakantie in Indonesië. Ik deelde als het ware met mijn kleine salaris met de arme mensen. Het rare van alles is dat ik na 3 dagen geen geld meer had op mijn rekening, omdat ik ook huur moest betalen en mijn vaste brommerrijder gaf ik ook altijd iedere maand geld en alles wat ik over had deelde ik met veel arme mensen. Je zou eigenlijk denken dat je helemaal niets meer voor je zelf had, maar God zegende mij in overvloed.
Terwijl ik geen eten had, kreeg ik eten, kon iedere dag naar mijn werk en iedere weekend naar het weeshuis.
Ik woon inmiddels weer in Nederland en God gaf mij ook hier in Nederland weer werk en onderdak. Maar het valt natuurlijk niet echt mee als je bijna 5 jaar op Jakarta heb gewoond en een nieuw leven op moet bouwen. Terwijl iedereen zei: 'Shirley het is niet gemakkelijk om hier een baan te zoeken'. Maar ik vertrouwde op God en God gaf mij wat ik nodig had en natuurlijk heb ik veel problemen door moeten staan, maar God stond mij bij!!
Ik geloof ook,wat je ook doet, waar je ook heen gaat, wat je ook hebt, God zal je nooit en te nimmer in de steek laten! Amen!