Zoals ik jullie in mijn vorige verhaal heb kunnen vertellen over mijn verblijf in Indonesië, voel ik me ook steeds meer geroepen om voor de weeskinderen in Indonesië iets te doen.
Ik heb zelf 3 jaar in het weeshuis met kinderen mogen werken, naast mijn gewone baan in Jakarta.
Een aantal maanden geleden sprak ik er met mijn moeder over dat mijn wens is om ooit een weeshuis in Indonesië op te richten.
Uiteindelijk heb ik mijn verlangens bij God neergelegd. Mijn moeder had mij later iets doorgestuurd van een familielid van haar die een stichting heeft, genaamd waterleliefonds te Purmerend, die ook gekoppeld is aan WINS, wat betekend weeskinderen Indonesië naar school.
Ik heb ook zo globaal naar hun website gekeken. Op 19 april jl. op de familie reunie ontmoette ik de vrouw die voor deze stichting werkt en ik heb zo mijn verlangens aan haar verteld. Nu heeft ze mij gevraagd of ik een weeshuis wil runnen. Ook deze stichting is bezig een weeshuis te bouwen. Sinds kort heb ik een eigen sponsorkindje in Bogor. Zij is zelf geen weeskind, maar zij komt van zeer arme ouders en zij en haar zusje kunnen niet meer naar school toe. In September ga ik drie weken naar Indonesië toe en ik ga ook mijn sponsorkindje opzoeken en ik verblijf in een weeshuis en kijken wat ik eventueel voor hen kan betekenen.
Mochten jullie interesse hebben om een kindje te willen sponseren, zou dat geweldig zijn. Maar een gebed mag ook dat deze arme kinderen ook de kans krijgen om naar school te kunnen gaan.