Hoe ik tot God kwam
 |
|
| Hoe ik tot God kwam |
Hey,
Ik had vroeger bijbelles mocht het zelf kiezen van me ouders, vond de verhalen altijd indrukwekend en interesant. Ik heb eigelijk er een paar jaar niks mee gedaan. Ik had veel mee gemaakt op dat moment. Nu bijna 2 jaar geleden werd mijn stiefoma begraven en was er een dienst van uit de kerk. Ik begreep er helemaal niks van, was verdrietig.
Die man zei als je niet gelooft kom je niet in de hemel en wordt je niet zonde vrij. Ik maar denken en denken. Me moeder werd boos want hij zei het niet 1 keer, nee 10 a 11 keer in een dienst. Toen vroeg ik aan mijn vader: 'is een handicap ook een zonde en waarom zijn gehandicapt op aarde?'
Me vader zei vraag het aan hem, ik was er van overtuigt als mensen niet geloven ook in de hemel kommen als ze goede dingen in hun leven doen.
Dus ik met hulp van me vader aan de man vragen waarom zijn er gehandicapten? Hij kon het niet zo goed uit leggen. Hij had zelf een gehandicapte dochter, maar echt antwoord gaf hij niet.
Ik liep er maanden mee rond en op een moment ging het erg slecht met me. Ik was me baan kwijt, moest terug naar me werkplek wat ik niet wou, want ik was te langzaam en te duur. Ik had teveel begeleiding nodig en zat 3 weken verplicht thuis vanwegen verlof. Zat zo in de put dat ik bij me vader een hele erge huil bui had en hij zei: 'Maaike kom we gaan naar mensen waar je je vragen kwijt kan, en waar je mee kan praten zonder dat ze het door vertellen.' Dat was bij de jeugdclub, ik had eigelijk op dat moment geen behoefte aan God of een contact met Hem want ik was zwaar depri.
Na het gesprek werd ik uitgenodigd om die avond er heen te gaan, dus ik ging er heen. In het begin zong ik niet, was ik er wel maar ook weer niet, maar na verloop voelde ik me op mijn gemak en voelde ik een soort warmte. Kon me verhaal kwijt terwijl niemand het door vertelde. Heb heel veel dingen verteld en via die weg ben ik terug gekeerd bij God.
Al wist ik niet zeker of ik bij Hem wilde horen, ik ging naar jongeren festivals en toevallig trad Kees Kraayenoord er op.
Door hem wist ik het zeker. Ik wilde me leven aan God geven! Ik ben sinds 29 juni nu ook kind van God, want 29 juni ben ik in de noordzee bij Den Helder gedoopt!
Ik ben blij dat ik deze stap heb genomen, want al ben ik gehandicapt en heb God niet altijd in me leven gelaten. Ik ben van harte welkom bij Hem!!
Liefs,
Maaike
Ik had vroeger bijbelles mocht het zelf kiezen van me ouders, vond de verhalen altijd indrukwekend en interesant. Ik heb eigelijk er een paar jaar niks mee gedaan. Ik had veel mee gemaakt op dat moment. Nu bijna 2 jaar geleden werd mijn stiefoma begraven en was er een dienst van uit de kerk. Ik begreep er helemaal niks van, was verdrietig.
Die man zei als je niet gelooft kom je niet in de hemel en wordt je niet zonde vrij. Ik maar denken en denken. Me moeder werd boos want hij zei het niet 1 keer, nee 10 a 11 keer in een dienst. Toen vroeg ik aan mijn vader: 'is een handicap ook een zonde en waarom zijn gehandicapt op aarde?'
Me vader zei vraag het aan hem, ik was er van overtuigt als mensen niet geloven ook in de hemel kommen als ze goede dingen in hun leven doen.
Dus ik met hulp van me vader aan de man vragen waarom zijn er gehandicapten? Hij kon het niet zo goed uit leggen. Hij had zelf een gehandicapte dochter, maar echt antwoord gaf hij niet.
Ik liep er maanden mee rond en op een moment ging het erg slecht met me. Ik was me baan kwijt, moest terug naar me werkplek wat ik niet wou, want ik was te langzaam en te duur. Ik had teveel begeleiding nodig en zat 3 weken verplicht thuis vanwegen verlof. Zat zo in de put dat ik bij me vader een hele erge huil bui had en hij zei: 'Maaike kom we gaan naar mensen waar je je vragen kwijt kan, en waar je mee kan praten zonder dat ze het door vertellen.' Dat was bij de jeugdclub, ik had eigelijk op dat moment geen behoefte aan God of een contact met Hem want ik was zwaar depri.
Na het gesprek werd ik uitgenodigd om die avond er heen te gaan, dus ik ging er heen. In het begin zong ik niet, was ik er wel maar ook weer niet, maar na verloop voelde ik me op mijn gemak en voelde ik een soort warmte. Kon me verhaal kwijt terwijl niemand het door vertelde. Heb heel veel dingen verteld en via die weg ben ik terug gekeerd bij God.
Al wist ik niet zeker of ik bij Hem wilde horen, ik ging naar jongeren festivals en toevallig trad Kees Kraayenoord er op.
Door hem wist ik het zeker. Ik wilde me leven aan God geven! Ik ben sinds 29 juni nu ook kind van God, want 29 juni ben ik in de noordzee bij Den Helder gedoopt!
Ik ben blij dat ik deze stap heb genomen, want al ben ik gehandicapt en heb God niet altijd in me leven gelaten. Ik ben van harte welkom bij Hem!!
Liefs,
Maaike